دولت جمهوری اسلامی بدون توجه به سلامتی افراد، در اقدامی ناباورانه در حاشیه نیروگاه بوشهر اقدام به احداث شهرک های مسکونی با عنوان مسکن مهر نموده تا شاید بتواند جهانیان را با توجه به احتمال وقوع فاجعه انسانی، از حملات احتمالی منصرف کند و خود این مردم را ذره ذره نابود کند. چپاول ایران با خواب موشکهای هسته ای
حکومت ایران بخوبی می داند، دستیابی به فناوری نظامی هسته ای، با توجه به سابقه حمایتهای سیاسی، اقتصادی و نظامی از گروههای نظامی و شبه نظامی و آشوب طلبان گاها تروریست سایر نقاط جهان برای سایر کشورهای جهان بویژه کشورهای غربی و اسرائیل قابل پذیرش نیست. بنابر این فعالیت های مخفی خود را در پس فرآیند ساخت، تکمیل و راه اندازی نیروگاه اتمی بوشهر استتار کرده و گاها به اسم این نیروگاه ابزارآلات و تأسیسات و دستگاههای مورد نیاز خود در سایر قسمتها را وارد می کند.شاید خیلی ها بر این عقیده باشند که روسیه برای چپاول بیشتر، هر بار با بهانه های بی پایه تکمیل و راه اندازی نیروگاه بوشهر را به تعویق می اندازد ولی باید توجه نمود که به عقب افتادن آن، این فرصت را به سران حکومت می دهد که برای انجام سایر فعالیت های مخفی خود زمان بخرند و به تکمیل بسیاری از پروژه های دیگر خود بپردازند. تعویق هایی که گاهاً به مذاق سران حکومت بسیار شیرین می آید و روند موضع گیریهای جهانی را برای مقابله با خطر اتمی شدن نظام، کند نموده و دچار مرور زمان می نماید. از طرف دیگر تا زمان راه اندازی نیروگاه، با توجه به حضور کارشناسان و نیروهای روسی در این نیروگاه، احتمال حملات محدود کشورهای دیگر به این تأسیسات تا حدود صفر پائین آمده و در این زمان دولت جمهوری اسلامی بدون توجه به سلامتی افراد، در اقدامی ناباورانه در حاشیه این نیروگاه اقدام به احداث شهرک های مسکونی با عنوان مسکن مهر نموده تا شاید بتواند جهانیان را با توجه به احتمال وقوع فاجعه انسانی، از حملات احتمالی منصرف کند و خود این مردم را ذره ذره نابود کند.در مذاکرات هسته ای نیز با سیاست یک بام و دو هوای خود به وقت کشی و زمان خری برای خود می پردازد، با این امید که قبل از احتمال هر گونه مخاصمه نظامی به فناوری هسته ای با کاربردهای نظامی، دست یافته و با توجه به ساخت و یا خرید موشکهای دور برد با قابلیت حمل کلاهک از متحدان خود، که احتیاج چندانی به دقت در هدف گیری و تکنولوژی پیشرفته هدف یابی نداشته و صرفاً میزان برد موشکها و قابلیت حمل کلاهک هسته ای مد نظر می باشد، بتواند از خود در برابر تهدید نظامی دفاع کرده و برای مخالفان خود چنگ و دندان نشان دهد. و شاید به همین دلیل چندیست که پوشک پرانیهای (ببخشید شما بخوانید موشک پرانی) رژیم ایران آغاز گشته است. موشکهایی که از صدا و سیما پرتاب آنها نمایش داده میشود ولی فرودشان خیر ( چون خودشان هم نمی دانند که کجا فرود می آیند و فقط بعد از فرود، برد آنها اندازه گیری می شود.). در هفته گذشته بگفته دولت ایران موشکی از پایگاهی در سمنان به طرف اقیانوس هند پرتاب شد و با دقتی کم نظیر در وسط اقیانوس فرود آمد. با دقتی به وسعت اقیانوس هند! از آن سو در کشورهای پیشرفته، موشکها از عمق اقیانوسها بشکه ای را در یک پایگاه هدف قرار می دهند، دقتی با وسعت یک بشکه! البته نباید نادیده گرفت که توانمندی موشکی برای هر کشوری در حوزه نظامی یک ویژگی استراتژیک محسوب شده و در دل خیلی از دول دیگر هراس بوجود می آورد. ولی آیا چنگال گربه در مقابل پنجه شیر سلاحی متعارف است؟باری، هراس از حملات محدود و حتی نا محدود قدرتهای بزرگ (ناتو) ایران را بر آن داشته تا با آشوب در سایرنقاط جهان، کانون توجه قدرتها را به طور موقت از تحولات ایران دور و معطوف سایر نقاط جهان نماید. اما آیا اینکه حکومت ایران می تواند به موشکهای هسته ای دست یابد یا خیر جای بسی سوال است. 
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar