اعتراض اقتصاددانان به انحلال دانشکده اقتصاد دانشگاه شریف

۵۵ اقتصاددان ایرانی، در نامه‌ای سرگشاده به انحلال احتمالی دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه صنعتی شریف به بهانه ورود یک دانشگاه فنی به حوزه علوم انسانی، اعتراض کرده و خواستار اقدامی همگانی برای توقف این تصمیم شده‌اند.

۵۵ نفر از اقتصاددانان ایران، در نامه‌ای به رضا روستاآزاد، رییس دانشگاه صنعتی شریف، ابراز نگرانی کرده‌اند که دانشکده اقتصاد این دانشگاه در معرض انحلال قرار گرفته است.

در بخشی از این نامه که روزنامه “شرق” آن را منتشر کرده، تاکید شده است: «چنین تصمیم‌های شتاب‌زده و فاقد پشتوانه اندیشگی و سیاست‌گذاری منطقی، بسیار خسارت‌بار و پرهزینه است. بدون شکل‌گیری حلقه‌ها و مکاتب فکری متعدد، انتظار هیچ پویایی در هیچ دانشی را نمی‌توان داشت.»

زمزمه انحلال دانشکده اقتصاد دانشگاه شریف از سال ۸۹ به گوش رسید. از جمله دلایلی که وزارت علوم طرح می‌کرد، این بود که شریف، دانشگاه علوم ریاضی و فنی است و دانشکده‌ای بر پایه تدریس علوم انسانی برای یک دانشگاه فنی تعریف نشده است.

رضا روستاآزاد، رییس این دانشگاه خبر انحلال آن را در خرداد سال ۱۳۹۰ تکذیب کرده و قول “حفاظت از یادگار دکتر مشایخی و ایجاد شرایط بالندگی” آن را داده بود.

دکتر علی‌نقی مشایخی بنیان‌گذار این دانشگاه آن را در سال ۱۳۷۸ تاسیس کرد‌‌‌‌‌. او در گفتگو با روزنامه “آرمان”، بر نقش این دانشکده در جلوگیری از مهاجرت نخبگان و جذب افراد موفق تاکید کرده و افزوده است: «دانشگاه‌های فنی حتما باید دانشکده اقتصاد داشته باشند. برای این موضوع دیر هم کرده‌ایم.»

در نامه سرگشاده ۵۵ اقتصاددان ایرانی نیز آمده است که تجربه روشن جهانی حاکی از وجود رشته‌های اقتصاد و مدیریت در غالب دانشگاه‌های صنعتی معتبر در کشورهای مختلف است. امضاکنندگان این نامه پرسیده‌اند: «وزارت علوم که همه دانشگاه‌ها را برای برگزاری کرسی‌های نظریه‌پردازی بسیج کرده و چه هزینه‌ها که در این راه نکرده است، چگونه است که یک دانشکده ‌با بیش از یک‌دهه سابقه را که سرمایه ارزشمند علمی و فرهنگی جامعه محسوب می‌شود، بدون دلایل متقن تعطیل می‌کند.»

سعید سهراب‌پور، رییس قبلی دانشگاه صنعتی شریف نیز پیش از این به خبرگزاری مهر گفته بود: «امروزه پیوندی ناگسستنی میان رشته‌های مهندسی و علم اقتصاد به وجود آمده و تجربه راه‌اندازی دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه شریف هم موید این نکته است.»

نامه سرگشاده ۵۵ اقتصاددان ایرانی در مورد انحلال احتمالی دانشکده اقتصاد شریف پس از بالا گرفتن زمزمه‌ها پیرامون منع این دانشکده از پذیرش دانشجو نوشته می‌شود. امضاکنندگان این نامه، چنین تصمیمی را “غلط، نهادسوز و اندیشه‌ستیز” خوانده‌ و از کلیه کسانی که نقشی و تلاشی برای توقف فعالیت این دانشکده داشته‌یا در صدد جلوگیری از این اقدام هستند، خواسته‌اند که برای ممانعت از این تصمیم، واکنشی جدی نشان دهند.

اسانلو:‌ تهديدها باعث شد از ايران خارج شوم

 منصور اسانلو، یکی از شناخته شده ترین فعالان کارگری ایران، می گوید، بعد از این که از سوی نهادهای امنیتی به «مرگ» تهدید شد،‌ تصمیم گرفت تا از ایران خارج شود. منصور اسانلو، رئیس سابق سندیکای کارگران شرکت واحد تهران که در حدود سه ماه پیش ایران را ترک کرده است، درباره تصمیم خود برای بازنگشتن به زندان و همچنین فعالیت های آینده اش با گلناز اسفندیاری گفت وگو کرده است.

آقای اسانلو شما سال ها در ايران تحت فشار بوديد، بارها دستگير و زندانی شديد. چرا الان تصميم گرفتيد که از کشور خارج شويد؟

اسانلو :‌ به اين خاطر که روز به روز فضای داخل ايران تنگ تر می شود و دستگيرها بيشتر شد و برای خود من هم به علت فعاليت هايی در ارتباط با هم پيوندی بين تشکل های موجود کارگری در داخل کشور مثل سنديکای شرکت واحد، سنديکای کارگران فلز کار مکانيک، نقاشان ساختمان ، پروژه ای، کانون مدافعان حقوق کارگران، اتحاديه آزاد کارگری و برخی ديگر از اين نهادها و افرادی که در حوزه فعاليت کارگری بودند، تلاش می کرديم که يک اتحاد پايه ای برای رسيدن به يک انجمن همبستگی و يک فدراسيون کارگری ايجاد کنيم.

من تقريبا از شهريور ماه سال قبل در اين رابطه خيلی فعال شدم و وقت بيشتری گذاشتم و همين طور هم در خود جلسات خانگی اعضای سنديکای شرکت واحد حضور داشتم که اين از چشم آقايان دور نماند و تهديدها و پيغام هايی برای من می فرستادند.

از سوی ديگر دو کفيلی که در سال ۹۰ برای آزادی من کفالت کرده بودند و زير فشارهای بين المللی من در خرداد ماه ۹۱ از زندان بيرون آمدم، کفالت هر دوی آنها را به اجرا گذاشته بودند و از آنها خواسته بودند که من را به دادستانی يا زندان معرفی کنند.

سير اين حوادث با اطلاعات ويژه ای که به می رسيد و حتی بحث اين مطرح بود که من را به شکلی ترور کنند يا با ماشين و به شکل يک تصادف و شبيه به قتل های زنجيره ای (ازبين ببرند) چون دستگيری های قبلی من هم همگی شان همين حالت را داشتند و من را هيچ وقت قانونی نگرفتند يا برگه احضاريه و جلب نشان بدهند يا با لباس نيروی انتظامی باشند، هيچ کدام از اينها نبود.

هميشه خودسرانه و با زد و خورد و به حالت آدم ربايی مرا می بردند که حتی بار آخر من فکر کردم ديگر کلکم کنده است.

مجموعه اين شرايط و حوادثی که رخ داد و اخبار و اطلاعاتی که به من رسيد به هر حال بعد از مشورت با برخی از دوستان که می گفتند ديگر ماندن تو به صلاح نيست، نهايتا خودم هم به اين نتيجه رسيدم که اگر بتوانم خدمتی انجام بدهم در زنده بودنم و با حرف زدنم و با خاطرات و مطالبی که به تدريج ارائه خواهم داد، شايد در جهت خدمت به آزادی طبقه کارگر و ديگر هم ميهنانم باشم.

در نتيجه تصميم گرفتم که اين بار ديگر به زندان برنگردم.

گفتيد که می خواهيد در خارج از ايران خدمت کرده و در زمينه حقوق کارگران فعاليت کنيد.

ولی واقعا فکر می کنيد بتوانيد از خارج از ايران موثر باشيد؟ بسياری از فعالانی که کشور را ترک کرده اند يا به فراموشی سپرده می شوند و يا اينکه ديگر نمی توانند واقعا فعاليت موثری داشته باشند.

درست است. تجربه های مختلفی هم در اين زمينه هست. اما گاهی تجربه های موفقی هم بوده است. اين که بيرون باشی يا در داخل کشور باشی فکر نمی کنم تعيين کننده باشد بلکه تعيين کننده آن است که در چه شرايطی باشی و چه امکاناتی در اختيار داشته باشی و اينکه خودمان در اينجا برای چه کاری حاضر باشيم و هزينه های آن را بپذيريم.

شما وقتی در ايران بوديد چندين بار دستگير شده و پنج سال هم زندان بوديد.

می شود به طور خلاصه برای ما بگوييد که در زندان با چه شرايطی مواجه بوديد و چه فشارهايی را تحمل کرديد؟

زندان های جمهوری اسلامی که اظهر من الشمسند. اولا خود زندان ها غير قانونی و غير استاندارند و چندين برابر ظرفيت پذيريش زندان در آنجا زندانی نگه داری می شود. و همين حجم کم و تعداد زياد زندانيان و کم بودن امکانات زندان ، بدترين مسئله همه زندانی ها، چه زندانيان سياسی و چه زندانيان سياسی است.

همين مسائل صنفی زندانی ها مثل آب کم برای حمام و شکستن شيشه های زندان در زمستان که بچه ها را مريض می کرد و غذايی که به زندانی می دهند که اصلا غذای خوبی نيست و هر چه که در اين سالها قيمت ها بالاتر رفته، کيفيت غذای زندان هم پايين تر رفته است و عدم امکانات پزشکی و انفرادی های طولانی مدت ، بازجويی های زير فشار و تهديد و گاه ضرب و شتم جسمی و گاه هم فشار انفرادی های طولانی مدت و اينکه سعی می کردند سکوت محض را حاکم کنند تا مغز شما به تدريج با سکوت خالی و تهی شود و مجبور شوی با بازجوی خودت حرف بزنی به عنوان کانال ارتباطی و بعد از انفرادی های طولانی فشارهايی مثل تهديد به مرگ و تهديد به مرگ زن و بچه و خانواده و تهديد به تجاوز به خانواده که مثلا آنها را هم می آوريم اينجا و چه بلاهايی به سرشان در حضور تو خواهيم آورد و اين که تو را به انفرادی طولانی مدت می اندازند و تو از دنيا بی خبر می مانی و طبعا اعتماد به نفست کم می شود و در سکوت محض توانايی فکر کردن و انديشيدن کم می شود چون اطلاعات کافی به مغزت نمی رسد و از اين دست فشارها.

شما وقتی زندان بوديد در خارج از کشور تلاش های زيادی شد تا در مورد شرايط شما اطلاع رسانی شود. کمپين های مختلفی تشکيل شد . آيا شما در داخل زندان می دانستيد که يک چنين تلاش هايی دارد برای شما انجام می شود ؟ و اصولا اين تلاش هايی که در خارج از کشور انجام می شود چه تاثيری بر وضعيت کسانی که در داخل زندان هستند، دارد؟

خانواده هايی که به ملاقات می آمدند و يا برخی از زندانيانی که فعال تر بودند ، به دادگاه می رفتند، به بيمارستان می رفتند و يا از زندان بيرون می رفتند گاهی از اين خبرهايی که بهشان می رسيد در هنگام برگشت، به ديگران هم منتقل می کردند و به هر حال زندانی در آن موقع با خبر می شد که فراموش شده نيست و اکنون که در کنج زندان افتاده دنيا به خاطرش حرکتی می کند، مردم فعاليت می کنند، روزنامه ای هست و می نويسند و می گويند.

اينها طبعا تاثيرگذار است و هر چه اين اطلاع رسانی ها بيشتر شود و زندانی ها گمنام نمانند و شناخته شوند ، دست و پای سيستم سرکوب گر امنيتی بسته می شود و زندانی ها در آنجا يک نفسی می کشند.

طرح اين مسائل در راديو و تلويزيون های بين المللی – چون داخل ايران که سانسور حاکم است- به گوش خانواده های زندانيان می رسد و آنها را هم اميدوار و خوشحال می کند که به هر حال عزيزشان که در زندان است فراموش نشده است.

فکر می کنيد الان مهم ترين مشکلات کارگران در ايران چيست؟

اول از همه اين است که کارگران را سرکوب می کنند تا تشکلی نداشته باشند. سنديکا، اتحاديه، مجمع عمومی، شورا و يا اسمش را هر چه می خواهيد بگذاريد، اگر به وجود بيايد خود به خود می تواند در مقابل مشکلات ديگر مقاومت کرده و جلوی بروز آنها را بگيرد.

مسئله کمبود دستمزدها و بعد از آن عدم امنيت شغلی و قراردادهای کار ی سفيد امضا، بی امضا و حتی گرفتن سفته از کارگران ، اجحاف به حقوق زنان کارگر که خيلی بيشتر از مردان کارگر در فشارند و اجحاف به بچه های کوچک و کودکان کار که استثمار می شوند و مزد بسيار کمی دريافت می کنند که در اين روزگار ديگر بخور و نمير هم نيست، بخشی از اين مشکلات است.

مسئله نداشتن مسکن، اجاره بهای سنگين و حق مسکن مختصر، عائله مندی که به بسياری از کارگران تعلق نمی گيرد وعدم مزايای شغلی بخشی از زنجيره مشکلات کارگری است.

به زودی انتخابات رياست جمهوری در ايران برگزار می شود. شما رای می دهيد؟

هنوز دارم فکر می کنم . اما رای به چی و به کی بدهيم؟ محيط خود حکومت همه راه ها را بسته است و ولايت فقيه … خودش را بر همه جا انداخته و تازه وقتی رای های مختلفی هم داده شد و امثال آقای خاتمی آمد بالا، باز هم آن بساط درست شد و متاسفانه همه دستاوردهايش از بين رفت.

بعد هم احمدی نژادی که خودش بالا آورد و می گفت از رفسنجانی که ۵۰ سال رفيق من بوده به من نزديک تر است، الان به جايی رسيده است که هی به مجلس می گويد شما هيچ نگو. به دولت می گويد تو هيچ نگو. به آن يکی می گويد تو سکوت کن. به سپاه پاسداران می گويد تو چيزی نگو. ولی همه شان ريخته اند به هم و ميليارد ميليارد از حقوق مردم را دارند می خورند و بالا می کشند و بعد هم در اين انتخاباتی که قرار است برگزار شود چه می خواهد بشود؟ اصلا معنا ندارد. پوچ می شود. وقتی ولايت فقيه آن بالا نشسته و ۸۵ درصد تا ۹۰ درصد اقتصاد و صد در صد سياست کشور در قبضه قدرتش گرفته است، رئيس جمهور چه کار می تواند بکند؟

اين رای دادن من که الان دارم فکر می کنم رای بدهم يا ندهم؟ اصلا می خواهد در نهايت می خواهد چه بکند اصلا؟ اين خودش ماجرايی است. من هنوز دارم به آن فکر می کنم.

حمله تند نمایندگان به احمدی‌نژاد بر سر مشایی

 احمد توکلی در واکنش به حمایت احمدی‌نژاد از نامزدی رحیم مشایی٬ وی را به «پادشاهی مستبد» تشبیه کرد و نادر قاضی پور هم خواستار طرح عدم کفایت سیاسی رئیس دولت دهم شد.

محمود احمدی‌نژاد روز گذشته با حضور در ساختمان وزارت کشور به صراحت از نامزدی اسفندیار رحیم مشایی حمایت کرد که این اقدام وی با خشم گروهی از محافظه‌کاران مواجه شده است.

به گزارش «خانه ملت» آقای توکلی روز یکشنبه (۲۲ اردیبهشت) در صحن علنی مجلس این رفتار احمدی‌نژاد را به رفتار «پادشاهان مستبد» در معرفی جانشین برای خود تشبیه کرده است.

نادر قاضی‌پور دیگر نماینده مجلس نیز این اقدام احمدی‌نژاد را «ناشایست» و دور از «شان» رئیس جمهوری دانسته و گفته است: «آیا وقت آن نرسیده که از احمدی نژاد اعلام عدم کفایت کنیم؟»

حسین نقوی حسینی هم اظهار کرده که این اقدام منجر به از بین رفتن اصل بی‌طرفی دولت در برگزاری انتخابات شده و «جای اعتراض و شکایت برای نامزدهای دیگر وجود دارد.»

نقوی حسینی افروده که «اقدام احمدی‌نژاد خلاف سوگندی است که رییس‌ جمهور مبنی بر بی‌طرفی و اجرای عدالت یاد می‌کند.»

محمدعلی پورمختار٬ رئیس کمیسیون اصل ۹۰ مجلس هم گفته است: «قطع یقین این اقدام آقای رئیس جمهور خارج از عرف و قانون است . نباید به وی اجازه مصاحبه در آن مکان {ساختمان وزارت کشور} داده می‌شد.»

پورمختار افزوده که «اصلا معنا ندارد که رئیس جمهور مرخصی بگیرد و بیاید در حمایت یک کاندیدا مصاحبه کند.»

اسفندیار رحیم مشایی نامزد اصلی مورد حمایت دولت دهم در انتخابات آتی است که همان‌طور که این نمایندگان مجلس نیز گفته‌اند تاکنون سابقه نداشته رئیس دولتی در جمهوری اسلامی به این صراحت از نامزدی فردی در انتخابات حمایت کند.

» احمدی نژاد دولت را 500 هزار ميليارد تومان به مردم بدهكار کرد: هشدار هاشمی رفسنجانی درباره تحمیل دولت بر مردم: دیکتاتوری موفق نمی‌شود

آیت الله هاشمی رفسنجانی، از همه صریح تر، از آنچه «تحمیل دولت بر مردم» خوانده انتقاد کرده است؛ اظهاراتی که به نظر می رسد اشاره ای نه چندان ضمنی به تقلب در انتخابات 88 است. وی نقد خود را از این هم فراتر برده و با تاکید بر اینکه بعد از معصومین، مسئولان فقط با رای مردم انتخاب می شوند، تصریح کرده که «اگر دولت بر مردم تحمیل شود مردم در شرایط خطر همکاری نمی کنند و هیچ دولت دیکتاتوری نمی تواند در دنیا موفق شود.»…

کلمه – گروه خبر: با نزدیک شدن به زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، زبان ها در انتقاد از شرایط موجود و عملکرد حاکمیت در سالهای گذشته صریح تر می شود. دیروز دفتر خاتمی یکی از صریح ترین سخنان او را درباره شرایط کودتاگونه موجود منتشر کرد و حالا آیت الله هاشمی رفسنجانی در جلسه ای با حضور فعالان سیاسی و فرهنگی و مطبوعاتی اصلاح طلب، مواضعی کم سابقه را در نقد عملکرد حاکمیت، رهبری و دولت مستقر مطرح ساخته است.

به گزارش کلمه، هاشمی در سخنرانی امروز خود که البته هنوز متن کامل آن منتشر نشده و تا این لحظه کامل ترین گزارش از آن را خبرگزاری مهر متشر کرده است، مواضعی را بیان می کند که می توان آن را مکمل خطبه های نمازجمعه ۲۶ تیر ۸۸ دانست؛ خطبه هایی که آخرین حضور او در نماز جمعه هم بود.

رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام از در خطر بودن کشور سخن گفته، به هشدارهای صریح خود درباره وضع بحرانی امروز اشاره کرده، عملکرد دولت احمدی نژاد در حوزه های مختلف سیاسی، اقتصادی و خارجی را نقد کرده و احتمال نامزدی خود در انتخابات را هم نفی نکرده است.

آیت الله هاشمی رفسنجانی، از همه صریح تر، از آنچه «تحمیل دولت بر مردم» خوانده انتقاد کرده است؛ اظهاراتی که به نظر می رسد اشاره ای نه چندان ضمنی به تقلب در انتخابات ۸۸ است. وی نقد خود را از این هم فراتر برده و با تاکید بر اینکه بعد از معصومین، مسئولان فقط با رای مردم انتخاب می شوند، تصریح کرده که «اگر دولت بر مردم تحمیل شود مردم در شرایط خطر همکاری نمی کنند و هیچ دولت دیکتاتوری نمی تواند در دنیا موفق شود.»

بر اساس نوشته های حاضران این جلسه در شبکه های اجتماعی، هاشمی در زمان ایراد سخنانش از صندلی استفاده نکرده و همانند دیگر سخنرانان این جلسه، پشت تریبون ایستاده و سخن گفته است.

او همچنین از فعالان سیاسی پیگیر حضور سید محمد خاتمی در انتخابات نیز خواسته که به فعالیت های خود ادامه دهند و ناامید نشوند.

هاشمی رفسنجانی دو پیشنهاد مشخص نیز برای خروج از بحران داده است: بازگشت حکومت به مردم و اصلاح رویه سیاست خارجی. وی همچنین در تمام سخنان خود، «نظام» را مخاطب قرار داده و خواستار آن شده که خود نظام به این نتیجه برسد که ادامه روال فعلی، بی سرانجام است.

وی همچنین تاکید کرده که نباید صلاحیت کسانی که دارای صلاحیت هستند بی جهت رد شود، و تصریح کرده که مردم خودشان بهتر تشخیص می دهند چه کسی را انتخاب کنند.

در ابتدای برنامه نیز مجری مراسم به حضار گفته است که «از طرف برخی ارگان ها تاکید شده که اسمی از افراد خاص برده نشود» ولی تقریبا همه کسانی که صحبت کرده اند، به صراحت یا به اشاره از میرحسین یاد کرده اند؛ که با کف زدن طولانی افراد حاضر نیز همراه بوده است.

گزارش سخنان امروز هاشمی که در خبرگزاری مهر منتشر شده، در زیر می آید. در صورت انتشار متن کامل سخنان در وب سایت آیت الله هاشمی رفسنجانی، این متن جایگزین خواهد شد:

‌

عصر یکشنبه جمعی از خبرنگاران، نویسندگان، دانشجویان و طلاب اصلاح طلب در ساختمان مجمع تشخیص مصلحت نظام با آیت الله هاشمی رفسنجانی دیدار و گفتگو داشتند. در این جلسه ۶ نفر به نمایندگی از سایر حاضرین با قرائت بیانیه، نامه و درخواست از آیت الله هاشمی خواستند تا خود را برای ریاست جمهوری آینده کاندیدا کند. یکی از سخنرانان هاشمی را مسئول تغییر کشور، دیگری تنها چاره ساز مشکلات کنونی کشور و دیگری شاه کلید مشکلات خواند.

در ادامه هاشمی رفسنجانی گفت: اینکه می گوئید در کشور تنها من هستم که میتوانم مشکلات را برطرف کنم برای من شرمندگی است. اگر حرفهای شما را بپذیرم یعنی اینکه در کشور دیگر مردی توانمند نیست و ما نتوانسته ایم در این ۳۴ سال افرادی را برای مدیریت کشور تربیت کنیم.

وی در ادامه این نشست گفت: من نمی گویم که نمی آیم ولی می گویم که دولت بعدی با بدهی های زیادی سرو کار دارد.

هم اکنون دولت به مردم ۵۰۰ هزار میلیارد تومان بدهکار است. همچنین ۲۰۰ هزار میلیارد تومان به بانکها، ۵۰ هزار میلیارد بابت اوراق مشارکت و ۲۰۰ میلیارد هم حقوق عقب افتاده بنگاهها و پیمانکاران است.

دولت ۸ سال مدیران باسابقه را از میدان در کرد

وی در ادامه این نشست گفت: متاسفانه اتفاقات تلخی را در این سالها شاهد بوده ایم. سیاست دولت در این هشت سال این بوده است که نیروهای باسابقه را از میدان بدر کنند. بعد اعلام کردند نسل جدید می آوریم. به نظر آنها گذشته زیر سوال بود ولی از دوره امام حرف نمی زدند چون آن زمان رهبری رئیس جمهور بودند. آنها مدیرانی که سابقه درخشان داشتند را خانه نشین کردند و حالا نسل جدید مدیران ارزشی را نمی شناسد.

نوار ضبط شده ای دارم که نشان می دهد می دانستم کشور به مشکل می خورد

رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام با بیان اینکه هم اکنون کشور در مرحله خطر قرار دارد گفت: ۲ سال قبل این حرف را زدم. رسانه های معلوم الحال از کلمه خطیر رنجیدند ولی برای اثبات حرفهایم مدرک دارم. ما در مجلس خبرگان رهبری کمیسیونی داریم به نام کمسیون تحقیق که ۱۲ عضو با رای خبرگان مسئولیت بررسی نقاط ضعف دستگاه های زیر مجموعه رهبری را دارند تا موردی پیدا شد گزارش کنند. سال ۸۷ آقایان این کمسیون به دفتر من آمدند که شما با آقای احمدی نژاد مشکل دارید بیایید مشکلات برطرف شود. البته اینها همان آقایانی بودند که از ایشان حمایت کرده و تائید تقدس سازی هم داشتند. به من گفتند مشکل شما چیست؟ من نشستم و به مدت ۲ ساعت و نیم فهرست مشکلات گذشته و امروز و آینده را بازگو کردم. تا جایی که آنها گفتند اگر می دانستیم نمی گذاشتیم وضع اینطور رقم بخورد.

اگر به نظرات من عمل می شد گرفتار شرارتهای سال ۸۸ نمی شدیم

می خواهم بگویم که من تمامی این جلسه را روی نوار ضبط کردم و یکی دست دبیرخانه شورای نگهبان است و یکی هم دست خودم که نمی خواهم فاش شود ولی همه را پیاده کرده و جزوه کرده ام. چون اهل وحدت هستم نه تفرقه اندازی. تمام حرفهایی که در مورد آینده گفتم و روی نوار ضبط شده محقق شد. اگر به نظرات بنده عمل می شد امروز گرفتار شرارت های سال ۸۸ نمی شدیم چون برای من این اتفاقات روشن بود.

احمدی نژاد استاندار من بود، فرماندار من در خوی بود و بخشدار من در ماکو و می شناختمش ولی سیاستش این بود که نیروهای انقلابی حذف و بدنام شوند. و امروز می بینیم که سیاست ما بی برنامه و روز مره شده است.

برنامه چهارم بدون دولت هم می توانست ۲۳ درصد اجرا شود

آیت الله هاشمی رفسنجانی با اشاره به برنامه چهارم توسعه گفت: سیاست کلی این برنامه را مقام معظم رهبری امضا کرده و با تصویب مجلس و شورای نگهبان باید اجرایی می شد و اگر اجرا می شد تمامی مشکلات کنونی کشور وجود نداشت. سیسات خارجی اینگونه نبود. بعد از چند سال آقایان گفتند باید برنامه چهارم خمیر شود. سوال این است وقتی رهبری امضا کرده و مجلس و شورای نگهبان تائید کردند مگر می شود خمیر شود؟ بعد اعلام شد که ۲۳ درصد برنامه چهارم توسعه اجرا شده است. خب اگر دولت هم نبود این ۲۳ درصد اجرا می شد و شاید هم بیشتر چون کشاورز و کارمند و معلم و مردم به کار خودشان می پرداختند.

آنهایی که حرفشان را به راحتی حذف می کنند آیا می شود به آنها اعتماد کرد

رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام به مشکلات اقتصادی کشور اشاره کرد و گفت: بانک مرکزی گفت که ارز مرجع به هیچ کالایی نمی دهیم. یعنی مردم مایوس شوند که واردات نداریم. یعنی اینکه رسما اجناس مخفی می شود و خریداران بیشتر می خرند و انبار می کنند. بعد موج عظیمی بلند شد و معاون اول رئیس جمهور گفت: بانک مرکزی بیخود گفته است. اینجا دیگر دولت ترسید. آنهایی که حرفشان را به راحتی حذف می کنند آیا می شود به آنها اعتماد کرد. البته از این اتفاقات در این دولت بسیار رخ داده ولی این نمونه به روزش بود که گفتم.

دولت به کشورها می گوید بیایید دعوا کنیم

البته در سیاست خارجی هم بد عمل شده است. ندای حل من مبارز می طلبند که بیایید دعوا کنیم. بعد می گویند قطعنامه ها کاغذ پاره است بروید آب زیرش را بخورید. عهدنامه شورای امنیت برای لغوش باید دوباره اجماع شود و این اجماع برای کشور هزینه زیادی دارد. باید کلی از ما باج بگیرند.

البته من اینجا یک گریز بزنم و آن این است که غرب همیشه دنبال دشمنی و جنگ با ایران و ضربه زدن بوده است. نمونه آن هشت سال دفاع مقدس و ۱۰۰۰ میلیارد تومان خسارت جنگ است. با کارهایی که انجام دادیم شورای امنیت را قانع کردیم که عراق آغاز کننده جنگ بوده ولی در مورد غرامت با ۱۰۰ میلیارد تومان آن موافقت شد که البته هنوز پرداخت نشده است.

هیچ دولت دیکتاتوری نمی تواند در دنیا موفق شود

رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: برای برون رفت از وضعیت فعلی کشور ۲ راهکار دارم. که هر شخصی که رئیس جمهور شود اگر این دو راهکار را عمل کند قطعا موفق خواهد شد. اولین راهکار این است که باید بداند حکومت برای مردم است. این نمی شود که هر کس هرکاری دلش بخواهد بکند و به مردم اجازه ندهد اعتراض کنند. مردم صاحب حکومت هستند. خدا هم حق حکومت را تنها به ۱۲ معصوم داد و بعد از آن هر فردی که مسئول حکومت شد به رای مردم آمد. اگر دولت بر مردم تحمیل شود مردم در شرایط خطر همکاری نمی کنند و هیچ دولت دیکتاتوری نمی تواند در دنیا موفق شود.

آیت الله هاشمی رفسنجانی اظهار داشت: انتظار داریم کسانی که صلاحیت دارند بی جهت رد نشوند چرا که مردم خودشان اصلح را می شناسند و نمی گذارند کشور خراب شود.

ما با اسرائیل سر جنگ نداریم

وی همچنین در مورد برخی اظهارات در سیاست خارجی گفت: راهکار دوم موضوع ترمیم سیاست خارجی است. ما با اسرائیل سر جنگ نداریم. حالا اگر عرب ها جنگ کردند ما کمک می کنیم. در زمان جنگ هم پیشنهاد پذیرش قطعنامه از سوی بنده بود. اگر امضا نمی شد تبریز و تهران و اصفهان مورد حمله شیمیایی با هواپیماهای اجاره ای فرانسه و روسیه انجام می شد و کلی تلفات می دادیم. بعد که صدام به کویت حمله کرد برخی آقایان گفتند برویم از صدام حمایت کنیم. ما از صدام حمایت نکردیم و حتی پناهندگان کویتی را پذیرفتیم و دنیا به ما اعتماد کرد و تحرمیها شکسته شد.

من نمی گویم نمی آیم

هاشمی اظهار داشت: من در کابینه ام از همه طیفهای سیاسی استفاده کردم. که این الان هم قابل پیاده کردن است. نیاز هم نیست من بیایم. البته من نمی گویم که نمی آیم. ولی می گویم ضرورت نیست پیرمرد ۸۰ ساله بیاید.

حسن فیروزآبادی٬ رئیس ستاد کل نیروهای مسلح: حیات سیاسی روسای جمهور به رای مردم نیست

حسن فیروزآبادی٬ رئیس ستاد کل نیروهای مسلح گفته است: «اشتباهی که برخی از رئیس‌جمهور‌ها کرده‌اند، این است که فکر کردند حالا که مثلا ۲۰ میلیون نفر به آن‌ها رای داده‌اند، حیات سیاسی‌شان بر پایه آن است.»

به گزارش خبرگزاری فارس٬ آقای فیروز‌آبادی روز دوشنبه (نهم اردیبهشت) گفته «رئیس‌جمهور، رئیس قوه مجریه است نه رییس حرف و سخنرانی. رئیس‌جمهور کار رهبری ندارد بلکه کار اجرایی دارد.»

وی افزوده «ما نمی‌گوییم رئیس‌جمهور بله قربان‌ گو باشد. او باید ولایت و نظام را قبول داشته باشد و ریل را کج و سیم ترمز را قطع نکند. رئیس‌جمهور بایستی هماهنگ با نظام ولایی حرکت کند.»

این مقام نظامی همچنین تاکید کرده که «رئیس‌جمهور نباید حاشیه‌ساز و خودخواه باشد و کاندیداهای ریاست جمهوری قول‌ها و شعارهایی را بدهند که در راستای ایفای نقش رئیس‌جمهوری باشد.»

این اظهارات رئیس ستاد کل نیروهای مسلح کنایه معناداری به محمود احمدی‌نژاد٬ رئیس دولت‌های نهم و دهم است که هشت سال پیش با حمایت علی خامنه‌ای و نظامیان در ایران به قدرت رسید.

رابطه نظامیان با احمدی‌نژاد در پی اوج گرفتن اختلافات وی با رهبر جمهوری اسلامی از دو سال پیش به این سو تیره شده است٬ به طوری که طرفین طی این مدت حملات تندی به یکدیگر کرده‌اند.

نظامیان به دستور علی خامنه‌ای مجبور هستند احمدی‌نژاد را تا پایان دولت دهم تحمل کنند و به نظر می‌رسد پس از پایان دولت٬ با نزدیکان وی به شدت برخورد خواهد شد.

حسن فیروز‌آبادی پیش‌تر از احمدی‌نژاد خواسته بود به اظهارات و تهدید‌های جنجال برانگیز خود در سفر‌های استانی پایان داده و جو کشور را ناآرام نکند.

زندانیان این بند فردا در اعتصاب ملاقات خواهند بود: حضور گارد ویژه در بند ۳۵۰ اوین/ انتقال ۱۰ زندانی سیاسی به سلول انفرادی

ده تن از زندانیان سیاسی بند ۳۵۰ زندان اوین بعد از ظهر امروز ۸ اردیبهشت و در پی اعتراضات صبح امروز جمعی از زندانیان این بند با دستور مستقیم دادستان تهران، با اعزام گارد ویژه به بند ۳۵۰ به انفرادی بند ۲۴۰ منتقل شدند/سعید مدنی، عبدالله مومنی، ابوالفضل عابدینی نصر، سیامک قادری، امیر خسرو دلیر ثانی، محمد حسن یوسف‌پور سیفی، سعید عابدینی، کامران ایازی، محمد ابراهیمی و پوریا ابراهیمی …

ده تن از زندانیان سیاسی بند ۳۵۰ زندان اوین بعد از ظهر امروز ۸ اردیبهشت و در پی اعتراضات صبح امروز جمعی از زندانیان این بند با دستور مستقیم دادستان تهران، با اعزام گارد ویژه به بند ۳۵۰ به انفرادی بند ۲۴۰ منتقل شدند.

به گزارش خبرنگار کلمه، انتقال سعید مدنی، عبدالله مومنی، ابوالفضل عابدینی نصر، سیامک قادری، امیر خسرو دلیر ثانی، محمد حسن یوسف‌پور سیفی، سعید عابدینی، کامران ایازی، محمد ابراهیمی و پوریا ابراهیمی پس از آن صورت گرفت که مومنی معاون زندان اوین با مداخله در امور بند ۳۵۰ خواستار عزل سعید مدنی نماینده زندانیان و وکیل بند ۳۵۰ شده بود.

در پی این دستور غیر قانونی، زندانیان در حمایت از وکیل بند منتخب شان اقدام به اعتراض و سر دادن شعار و سرود در صحن عمومی بند کردند و خواستار پیگیری مطالباتشان از جمله برکناری معاون زندان مومنی و عدم دخالت وی امور بند ۳۵۰ شدند، زندانیان همچنین شعار مرگ بر دیکتاتور سر دادند این واکنش زندانیان با اعزام گارد ضد شورش زندان و تهدید به آوردن آن‌ها و برخورد با زندانیان بند ۳۵۰ مواجه شد.

وکیل بند ۳۵۰ سعید مدنی طی هفته‌های گذشته مطالبات و اعتراضات متعدد زندانیان از جمله در خصوص برخورد نامناسب مسئولان زندان و وضعیت فروشگاه زندان و تخلفات مالی مسئولان آن و نیز توهین‌های مکرر مسئولان سالن ملاقات (فردی به نام سیدی) خانواده زندانیان، مطرح کرده بود که این مسئله خشم مسئولان زندان را موجب شده بود.

بر اساس آخرین گزارش ها، این ده زندانی که علاوه بر انفرادی، ممنوع الملاقات شده اند، تهدید کرده‌اند که اگر این وضعیت ادامه پیدا کند، طی روزهای آینده دست به اعتصاب غذا خواهند زد. سایر زندانیان سیاسی بند ۳۵۰ نیز در همین راستا اعلام کرده‌اند که در اولین اقدام اعتراضی خود فردا اعتصاب ملاقات خواهند کرد.

گفتنی است در جریان مذاکرات نمایندگان زندانیان با مقامات زندان نماینده‌های نیز از طرف وزارت اطلاعات و دادستانی تهران نیز حضور داشتند و صراحتا گفته شد که دستور دادستان تهران مبنی بر مجازات زندانیان عامل تظاهرات و اعتراضات به زندان ارسال شده است.

شریعتمداری به احمدی‌نژاد: «ايران به رئيس جمهور ترسو نيازی ندارد»

 در واکنش به سخنان محمود احمدی‌نژاد در استان خوزستان و تهدید دوباره به افشاگری درباره «پرونده‌های» مقامات حکومت ایران، حسن فیروزآبادی و حسین شریعتمداری، از منصوبان رهبر جمهوری اسلامی در نیروهای مسلح و روزنامه کیهان، او را به «تشویش اذهان عمومی»، «عدم صداقت» و بزدلی متهم کردند.

به گزارش خبرگزاری‌های داخل ایران، حسن فیروزآبادی، رئیس ستاد نیروهای مسلح ایران، در بیانیه‌ای ویژه که روز سه‌شنبه، سوم اردیبهشت، منتشر شد، ضمن به کار بردن تعبیر «جوسازی» برای سخنرانی اخیر محمود احمدی‌نژاد در استان خوزستان، گفت که این سخنان «غیرقابل قبول و مایه تشویش اذهان عمومی» است.

آقای فیروزآبادی در ‌‌نهایت اظهار امیدواری کرد که رئیس جمهور ایران به این شیوه سخن گفتن خود خاتمه دهد.

محمود احمدی‌نژاد که در واپسین ماههای دوران ریاست جمهوری خود به سر می‌برد، روز دوشنبه، دوم اردیبهشت، در جریان سخنرانی خود در شهر هفتکل استان خوزستان ادعا کرد که منتقدان او در داخل کشور تهدیدش کرده‌اند و گفته‌اند که «اگر روت را زیاد کنی، پدرت را درمی‌آوریم».

آقای احمدی‌نژاد سپس در واکنش به این منتقدان، بی‌آنکه به نام و مقام آن‌ها اشاره‌ کند، تهدید به افشاگری کرد و گفت که اگر «گوشه‌ای از پرونده‌تان را بالا بزنیم، دیگر جایی در بین ملت ایران نخواهید داشت».

در ماه‌های اخیر و با نزدیک شدن به یازدهمین انتخابات ریاست جمهوری ایران، بسیاری از محافظه‌کارانی که پیش از این حامی و مدافع سرسخت محمود احمدی‌نژاد بوده‌اند، اکنون به منتقدان جدی او تبدیل شده‌اند.

از جمله این چهره‌ها حسین شریعتمداری، نماینده رهبر جمهوری اسلامی در روزنامه کیهان، است که پیش‌تر دولت محمود احمدی‌نژاد را محبوب‌ترین دولت در تمام سال‌های پس از انقلاب نامیده بود.

اما سرمقاله روز سه‌شنبه، سوم اردیبهشت، روزنامه کیهان، به قلم آقای شریعتمداری حاوی شدید‌ترین حملات به محمود احمدی‌نژاد است تا جایی که در آن رئیس جمهور ایران فردی «ترسو»، «بلوف‌زن» و «بی‌صداقت» توصیف شده است که «نگران» افشای پرونده‌های اطرافیان خود است.

حسین شریعمتداری با اشاره به سخنان آقای احمدی‌نژاد در مورد پرونده‌های منتقدان خود گفت: «اگر ادعای شما واقعی است… چرا نام و نشان آن‌ها را اعلام نمی‌کنید؟! ممکن است بفرمایید از آن‌ها می‌ترسید! که اولا باید گفت ایران عزیز به رئیس جمهور ترسو نیازی ندارد. و ثانیا شما که با حرارت می‌فرمایید ملت توی دهن آن‌ها خواهد زد، دیگر از چه می‌ترسید؟!»

محمود احمدی‌نژاد پیش از این نیز از فهرستی ۳۰۰ نفره سخن گفته بود که متشکل از «مفسدان اقتصادی» است، فهرستی که در «جیب» اوست و می‌خواهد آن را منتشر کند، اما تاکنون آن را منتشر نکرده است.

اکنون حسین شریعتمداری ماجرای فهرست ۳۰۰ نفره را نیز «پوچ و بی‌پایه» می‌خواند و می‌نویسد که «این ادعا‌ها معمولاً از سوی کسانی مطرح می‌شود که از افشای برخی مسائل پشت پرده خود نگران هستند!»

او افزوده است: «خودداری شما از انتشار آن [نام کسانی که پرونده دارند] تنها دو علت می‌تواند داشته باشد. اول آنکه بلوف زده‌اید و این ادعا نیز چیزی شبیه لیست کذایی مفسدان اقتصادی است! و دوم اینکه از افشاگری متقابل آن‌ها نگران هستید!»

حسین شریعتمداری سپس با طرح این پرسش که «چه کسانی با تزریق مبالغ کلان ارز به بازار، باعث آشفتگی بازار ارز شدند و مابه‌التفاوت آن را به کدام کیسه ریختند و اندوختند؟!»، محمود احمدی‌نژاد را به صورت تلویحی به فساد متهم ساخته است.

او در ‌‌نهایت به رئیس دولت ایران هشدار داد که در ماه‌های آخر مسئولیت، «دستاوردهای» خود را «ضایع» نکند، چنان‌ چه عنوان سرمقاله نیز «پایان بزرگراه، با احتیاط برانید!» بود که می‌توان آن را هشداری به محمود احمدی‌نژاد تلقی کرد.